آذر ۱۴۰۴

این پژوهش با روش تحلیلی-نقدی به بررسی دیدگاه‌های مخالف دربارهٔ عصمت حضرت زهرا(س) می‌پردازد. مسئله اصلی تحقیق، نقد استدلال‌های مبنی بر محدودیت دایره شمول عصمت زهرا(س) و شبهات مطرح‌شده دربارهٔ مفهوم و حدود عصمت اوست. پژوهش حاضر با تکیه بر روش ترکیبی عقلی-نقلی و استناد به منابع اولیه شیعه (قرآن، صحاح احادیث، و کتب کلامی متقدمان)، استدلال می‌کند که عصمت حضرت زهرا(س) از همه جهات با عصمت ائمه(ع) هم‌سطح بوده و شبهات مطرح‌شده دربارهٔ محدودیت آن ریشه در سوءتفاهم از مفهوم عصمت و عدم توجه به ادله متعدد قرآنی و روایی دارد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد دیدگاه‌های مخالف عمدتاً بر سه اشتباه استوارند: (۱) انحصار عصمت در نبوت و امامت، (۲) عدم توجه به ادله‌ای که زهرا(س) را جزو اهل‌بیت پاک معرفی می‌کنند، (۳) سوءتفاهم از ماهیت عصمت به‌عنوان موهبتی الهی نه مزیتی ذاتی. این پژوهش با نقد دقیق این سه مبنای اشتباه، پاسخی جامع به شبهات موجود ارائه می‌دهد.

این مقاله با هدف تبیین مقامات معنوی حضرت فاطمه زهرا (س) در پرتو شاخصه‌های امامت تدوین شد. یافته‌های کلیدی این پژوهش نشان داد که بر اساس تحلیل‌های مبتنی بر منابع نقلی-وحیانی، حضرت زهرا (س) از تمام شاخصه‌های بنیادین و شرایط ذاتی امامت، یعنی «علم لدنی»، «عصمت مطلقه»، «افضلیت» و «اصطفای الهی» به نحو کامل و اکمل برخوردار بوده‌اند. این کمالات، ایشان را در رتبه‌ای هم‌تراز با برترین اولیای الهی قرار می‌دهد.

خطبه فدکیه فریاد مظلومیت علی وحضرت زهرا سلام الله علیهما