با نگاهی به روایات نبوی به این نتیجه میرسیم که در میان اصحاب رسول خدا صلی الله علیه و آله، هیچ کس به مقام و مرتبه امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیهما السلام نمیرسد.
اما دشمن همیشه در صدد بوده تا به هر نحوی بُعض و کینه خود را به ایشان ابراز کند.
برای نمونه برخی از علمای اهل سنت نقل کردهاند که معاویه به خاطر بُغضی که نسبت به امیرالمؤمنین علیه السلام داشت، سنت رسول خدا را زیر پا گذاشت و آن را ممنوع کرد.
حاکم نیشابوری با سندی که بر اساس مبانی رجالی بخاری و مسلم در صحیح شان، روایت میکند و ذهبی سختگیر و متعصب نیز هیچ اشکال سندی بدان وارد نمی کند:
1706 – أَخْبَرَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ الْهَاشِمِيُّ بِالْكُوفَةِ، ثنا أَحْمَدُ بْنُ حَازِمِ بْنِ أَبِي غَرْزَةَ الْغِفَارِيُّ، ثنا خَالِدُ بْنُ مَخْلَدٍ الْقَطَوَانِيُّ، وَأَخْبَرَنِي أَبُو سَعِيدٍ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَحْمَدَ الْمُؤَذِّنُ، ثنا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ الْإِمَامُ، ثنا عَلِيُّ بْنُ مُسْلِمٍ، ثنا خَالِدُ بْنُ مَخْلَدٍ، ثنا عَلِيُّ بْنُ مُسْهِرٍ، عَنْ مَيْسَرَةَ بْنِ حَبِيبٍ، عَنِ الْمِنْهَالِ بْنِ عَمْرٍو، عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ، قَالَ: كُنَّا مَعَ ابْنِ عَبَّاسٍ بِعَرَفَةَ، فَقَالَ لِي: يَا سَيِّدُ مَا لِي لَا أَسْمَعُ النَّاسَ يُلَبُّونَ؟ فَقُلْتُ: يَخَافُونَ مِنْ مُعَاوِيَةَ، قَالَ: فَخَرَجَ ابْنُ عَبَّاسٍ مِنْ فُسْطَاطِهِ، فَقَالَ: «لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، فَإِنَّهُمْ قَدْ تَرَكُوا السُّنَّةَ مِنْ بُغْضِ عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ»
هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحٌ عَلَى شَرْطِ الشَّيْخَيْنِ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ (1)
سعید بن جبیر می گوید با عبدالله بن عباس در عرفه بودم که از من پرسید چرا صدای لبیک مردم را نمیشنوم؟ به او گفتم: مردم از معاویه میترسند (و لبیک نمیگویند). عبدالله بن عباس از خیمهاش خارج شد و «لَبَّیْکَ اللَّهُمَّ لَبَّیْکَ …» سر داد و گفت: همانا مردم سنت رسول الله صلی الله علیه و آله را به خاطر بغض علی علیه السلام ترک کردهاند.
این روایت را ابن خزیمه هم در صحیح خود نقل میکند و اعظمی محقق کتاب وی گفته: إسناده صحیح (2)
در حالی که رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره امیرالمؤمنین حضرت علی بن ابی طالب علیهما السلام فرمودند:
الْوَيْلُ لِمَنْ أَبْغَضَكَ بَعْدِي (3)
پینوشتها
(1) المستدرك على الصحيحين، حاكم نیشابوری: 1 / 636
(2) صحیح ابن خزیمة، ج 4، ص: 260
(3) حاکم نیشابوری بعد نقل روایت می نویسد: صَحِيحٌ عَلَى شَرْطِ الشَّيْخَيْن
المستدرك على الصحيحين، حاکم نیشابوری: 3 / 138
این روایت را علمای دیگری از اهل سنت نقل کردهاند:
فضائل الصحابة، احمد بن حنبل، 2 / 642؛ مناقب علي، ابن مغازلی، 161 و 447؛ الثاني من فوائد أبي عثمان البحيري، بحیری نیسابوری، 11؛ مرقاة المفاتيح شرح مشكاة المصابيح، 9 / 3943؛ الرياض النضرة، طبری، 3 / 122؛ تاريخ بغداد، خطيب بغدادی، 4 / 261
