گرچه در کتاب های رجال و تراجم اهل سنت به این مسأله اشاره شده است که مذهب یک راوی دلیلی بر جرح آن راوی نیست.
اما تقریباً هیچ راوی شیعی در کتاب های رجال عامه وجود ندارد که از گزند جرح و تضعیف آنها در امان مانده باشد.
جعفر بن سلیمان یکی از راویان شیعی و در عین حال موثق در نزد اهل سنت است.
علیرغم آنکه قریب به اتفاق علمای عامه او را ثقه میدانند، جرح هایی نیز در مورد او ذکر کردهاند، اما این جرحها در حدی نبوده است که جعفر بن سلیمان را بی اعتبار کند.
و چون نتوانستند جعفر بن سلیمان را از اعتبار حدیثی ساقط کنند، در نهایت تعجب به او فحاشی کردهاند.
ابن حبان بُستی بعد از آنکه نام جعفر بن سلیمان را در کتاب الثقات خود ذکر میکند از قول جریر بن یزید مینویسد:
«جرير بن يزِيد بن هَارُون بَين يَدي أَبِيه قَالَ بَعَثَنِي أبي إِلَى جَعْفَر بن سُلَيْمَان الضبعِي فَقلت لَهُ بلغنَا انك تسب أَبَا بكر وَعمر قَالَ أما السب فَلَا وَلَكِن البغض مَا شِئْت قَالَ وَإِذا هُوَ رَافِضِي مثل الْحمار»
