نویسندگان: رضوانی، معصومه؛ شاکری زواردهی، روح الله
     
چکیده:
ظهور فتنه‌های گوناگون و مدّعیان دروغین در دوران غیبت، شناسایی مهدی حقیقی را به مراتب از هر دوره دیگری دشوارترساخته است. از این‌رو، معیارهای شناسایی امام زمان (ع)، هنگام ظهور از مهم‌ترین مباحث مهدویت است.
در روایات، پنج نشانه یمانی، سفیانی، قتل نفس زکیه، خسف بیدا و صیحه آسمانی، از علایم ظهور مهدی (ع) عنوان شده‌اند. از این میان، از سه نشانه اول، به دلیل این‌که قابلیت تطبیق بر مصادیق متعدد دارند، نمی‌توان به آسانی برای شناسایی امام مهدی(ع) استفاده کرد؛ اما از آن‌جا که خسف بیدا و صیحه آسمانی وقایعی معجزه آسا و منحصر به فرد به نظر می‌رسند؛ تشخیص آن‌ها آسان است. مبنای این مقاله، شناسایی نشانه‌های مهدی حقیقی از مدعیان دروغین است. لذا معیاری را جست و جو کرده‌ایم که ما را برای رسیدن به این هدف یاری می‌رساند. خسف بیدا اگر چه نشانه‌ای اعجاز گونه است؛ واقعه‌ای نیست که ما را به سوی شخص مهدی حقیقی راهنمایی کند؛ اما چون از صیحه آسمانی در روایات به عنوان ندایی یاد شده که مهدی را با نام و مشخصات به همه مردم معرفی می‌کند؛ این نشانه می‌تواند نشانه اختصاصی برای شناسایی امام عصر تلقّی گردد.
تحقیق حاضر، موضوع مورد نظر را به دو روش عقلی و نقلی، تحلیل و بررسی کرده‌ است.
منبع:
انتظار موعود زمستان 1393 - شماره 47 ISC (‎22 صفحه - از 33 تا 54 )

دریافت متن کامل مقاله