🖋 عباس دهرویه
در روایتی امام صادق علیه السلام فرمودند:
از بردن نام علی و فاطمه علیهما السلام در ميان مخالفان بپرهیزید، زيرا چيزى منفورتر از این دو نام در بین آنها نيست.
إيَّاكُمْ وَ ذِكْرَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ فَإِنَّ النَّاسَ لَيْسَ شَيْءٌ أَبْغَضَ إِلَيْهِمْ مِنْ ذِكْرِ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ.[۱]
با نگاهی به کتابهای اهل سنت؛ میبینیم گرچه بسیار هوشمندانه در ظاهر ادعای محبت اهل بیت علیهم السلام را میکنند، اما وقتی بیشتر صفحات کتابها را ورق بزنیم، میبینیم به نحوی با امیرالمؤمنین علیه السلام دشمنی کردهاند که انسان را به تعجب وا میدارند.
از حذف و سانسور فضائل گرفته تا ردّ و انکار و کتمان…
جایی به بهانههای واهی میگویند حدیث ضعیف است!
جایی با وقاحت تمام میگویند سند صحیح است، اما قلب ما نمیپذیرد!
جایی به صراحت دروغ میگویند؛ تا مبادا فضیلتی برای امیرالمؤمنین علیه السلام ثابت شود!
و مع الأسف در لا به لای سطور پا را فراتر گذاشته و ضمیر خودشان را آشکار نموده و به امیرالمؤمنین علیه السلام توهین میکنند!!!
نکتهی قابل توجه و مهم این است که: عالمان هر مذهبی، رهبران فکری و اعتقادی مردم هستند.
وقتی در کتابهای تکتک عالمان غیر شیعه دشمنی با امیرالمؤمنین علیه السلام به چشم میخورد، این مطالب به پیروان آنها نیز منتقل میشود.
بنای تألیف کتابهایشان از قرن دوم دشمنی با اهل بیت علیهم السلام و شیعیان بوده است.
در روایت داریم سبزی خرفه مورد علاقه حضرت زهرا سلام الله علیها بود و به آن میگفتند: البقلة الزهراء سلام الله علیها.
به خاطر بغض و دشمنی با اهل بیت علیهم السلام اسم آن را گذاشتند: البقلة الحمقاء (سبزی احمقها!)
«هم سمّوها البقلة الحَمقاء بغضاً لنا و عداوةً لفاطمة».[۲]
