چکیده
نویسندگان: سید علی میلانی، اصغر غلامی
فقدان مرکزی تخصصی که به امر بنیادین امامت در حوزههای علمیه بپردازد، نیازهای روزافزون جامعه اسلامی و متأسفانه هجمههای پیش رو از سوی مخالفان و معاندان امامت و ولایت، ضرورت تأسیس نهادی مستقل و تخصصی در حوزه امامت را بیش از پیش نمودار میساخت، تا ضمن پرنمودن خلأهای موجود، پاسخگوی نیازهای علمی، آموزشی و فرهنگی در داخل و خارج از کشور باشد.
بنیاد فرهنگی امامت پس از گذشت سالها از تأسیس و بر اساس تجربهی بدست آمده، در سال ۱۴۰۱ با تغییر مدیریت فصل جدیدی را آغاز کرده است.
فقدان مرکزی تخصصی که به امر بنیادین امامت در حوزههای علمیه بپردازد، نیازهای روزافزون جامعه اسلامی و متأسفانه هجمههای پیش رو از سوی مخالفان و معاندان امامت و ولایت، ضرورت تأسیس نهادی مستقل و تخصصی در حوزه امامت را بیش از پیش نمودار میساخت، تا ضمن پرنمودن خلأهای موجود، پاسخگوی نیازهای علمی، آموزشی و فرهنگی در داخل و خارج از کشور باشد.
بنیاد فرهنگی امامت پس از گذشت سالها از تأسیس و بر اساس تجربهی بدست آمده، در سال ۱۴۰۱ با تغییر مدیریت فصل جدیدی را آغاز کرده است.
فقدان مرکزی تخصصی که به امر بنیادین امامت در حوزههای علمیه بپردازد، نیازهای روزافزون جامعه اسلامی و متأسفانه هجمههای پیش رو از سوی مخالفان و معاندان امامت و ولایت، ضرورت تأسیس نهادی مستقل و تخصصی در حوزه امامت را بیش از پیش نمودار میساخت، تا ضمن پرنمودن خلأهای موجود، پاسخگوی نیازهای علمی، آموزشی و فرهنگی در داخل و خارج از کشور باشد.
بنیاد فرهنگی امامت پس از گذشت سالها از تأسیس و بر اساس تجربهی بدست آمده، در سال ۱۴۰۱ با تغییر مدیریت فصل جدیدی را آغاز کرده است.
